…Podaję kilka linków.

• Wszystkie wpisy w tym blogu na temat Czarnobyla
• "Demony Czarnobyla",
   prof. Z. Jaworowski, Świat Nauki, kwiecień 2006
  Trzeba wiedzieć, że już od pierwszych chwil wokół katastrofy w Czarnobylu zaczęły narastać przerażające mity: donoszono o setkach tysięcy ofiar, masowej epidemii nowotworów i straszliwych zmianach genetycznych. Amerykański tabloid National Inquirer w jednym z wydań z 1986 roku zamieścił rysunek dwumetrowej wielkości kurczaka rzekomo złapanego koło Czarnobyla przez dzielnych radzieckich uczonych. The New York Post już 30 kwietnia 1986 roku podawał na pierwszej stronie: "Masowy grób: 15 000 ciał spychanych buldożerami do nuklearnych dołów". Czarnobylskie zgony mnożyły się w mediach jak grzyby po deszczu, a na zdjęciach i w filmach jako ofiary napromieniowania pokazywano nieszczęsne dzieci chore na białaczkę albo dotknięte ciężkimi zaburzeniami rozwojowymi, które można znaleźć w każdym szpitalu. Od tej pory ludzie zaczęli też przypisywać skutkom Czarnobyla nawet banalne choroby, nie mające nic wspólnego z promieniowaniem jonizującym.
  

• Opracowanie Działu Szkolenia i Doradztwa Instytutu Problemów Jądrowych,
  W. Trojanowski, L.Dobrzyński, E.Droste marzec 2006
  
  

  
  Na rysunku pokazano średnie dawki promieniowania jonizującego na całe ciało pochodzące z różnych źródeł naturalnych i wyprodukowanych przez człowieka, na przestrzeni ostatnich 60 lat. Dawki wynikłe z katastrofy czarnobylskiej – poza bezpośrednim otoczeniem Czarnobyla – były znacznie mniejsze od tych, które są związane z rozwojem metod diagnostycznych i terapeutycznych wykorzystujących promieniowanie jonizujące w medycynie. Widać także jak niewielki wkład do dawki globalnej wnosi bezpieczna energetyka jądrowa.

  Aby skonstruować skalę odniesienia dla szkód związanych z Czarnobylem z uszeregujmy wybrane katastrofy, które wydarzyły się po II Wojnie Światowej wg orientacyjnej liczby ofiar śmiertelnych:
  
  

Dla porównania warto też uświadomić sobie, że rocznie na świecie w wypadkach drogowych ginie około 1,2 miliona osób, zaś około 50 milionów odnosi rany (dane WHO). Nikt jednak nie kwestionuje potrzeby istnienia transportu drogowego, co więcej – większość ludzi chciałaby mieć samochód nawet bez uzasadnionej potrzeby.

• "Czy promieniowanie jonizujące jest zawsze szkodliwe?" , T. Kwiecińska, Materiały edukacyjne dla nauczycieli, wydawnictwo Zamkor, Kraków, 2004.
  
  Ocenia się, że przeciętny Polak w 1985 roku otrzymał dawkę około 3.4 mSv. Uwzględnia ona nie tylko promieniowanie ze źródeł naturalnych, ale również zastosowanie izotopów w diagnostyce medycznej. Istnieją zamieszka łe regiony na Ziemi, gdzie promieniowanie samego tła naturalnego jest dziesiątki razy wyższe od tej wartości. Należą do nich na przykład monacytowe plaże w Brazylii, gdzie lokalne dawki promieniowania przekraczaj ą kilkadziesiąt razy wartości przeciętnego tła. Mieszkańcy tych okolic spożywają wyhodowaną na miejscu żywność zawierającą znaczne ilości substancji promieniotwórczych. Nie zaobserwowano żadnego negatywnego wpływu tej podwyższonej dawki na zdrowie ludzi. Podobna sytuacja istnieje na wybrzeżu Kerala w Indiach. Żywność pochodząca z tego regionu zawiera dużo izotopów radu. Tu również nie znaleziono śladów szkodliwego wpływu podwyższonego poziomu promieniowania na mieszkańców. Znane są hipotezy tłumaczące długowieczność mieszkańców Kaukazu i Himalajów stosunkowo dużym natężeniem promieniowania kosmicznego na tych wysokościach.

  Istnieją również wyniki amerykańskich badaczy pokazujące, że śmiertelność związana z chorobami nowotworowymi. Interesujące są wyniki badań obywateli Nagasaki i Hiroszimy: w grupie osób, które otrzymały dawkę większą od 10 mSv zaobserwowano mniejszą śmiertelność niż w grupie napromieniowanej dawką mniejszą niż 5 mSv. Również ryzyko śmierci z powodu zachorowania na białaczkę u osób napromienionych małymi dawkami było niższe niż u nie napromienionych mieszkańców tych miast. Cenne wyniki otrzymali badacze węgierscy, którzy przeprowadzili porównanie częstości występowania pewnych wrodzonych zaburzeń rozwojowych u dzieci urodzonych przed i po katastrofie w Czernobylu (dokładniej w latach 1980-85, 1986-87, 1987-88), przy czym średnia dawka związana z tą katastrofą wynosiła na Węgrzech 0,06-0,5 mSv/os. Okazało się, że badane anomalie występowały na Węgrzech po katastrofie z częstością mniejszą niż przed katastrofą.

• Encyklopedia Fizyki Współczesnej: Promieniowanie jądrowe w środowisku, prof. Z. Jaworowski, Centralne Laboratorium Ochrony Radiologicznej

  Często powtarzane twierdzenie, że wojna jądrowa mogłaby doprowadzić do zagłady ludzkości a nawet całego życia na Ziemi jest więc nieprawdziwe, tak jak i podobne twierdzenie, że zagładę tę przyniosłoby rozproszenie w biosferze 200 gramów plutonu. W latach 1945 – 1980 próbne wybuchy jądrowe rozproszyły w atmosferze 3 tony plutonu, bez zauważalnych szkód dla ludzi i innych gatunków.