Wywiad z Pawłem Mażejką, e-lama.pl
Fragmenty:

• Pamiętam, że kiedy byłem na przesłuchaniu, siedziałem przy stole ze
  śledczym – tak jak my teraz siedzimy – może o rok ode mnie starszym.
  Tak się złożyło, że akurat wtedy w gazecie pojawiło się oświadczenie
  grupy znanych rosyjskich pisarzy. Pisali, że są po mojej stronie. On to
  wtedy przeczytał i zrozumiał, w jakie wpadł gówno. I wtedy się mnie
  spytał: „Słuchaj, a jak zmieni się sytuacja na Białorusi, to co?
  Zakażą mi wyjazdu za granicę?” To on się wtedy bał.

• Wolność jest teraz bardzo ograniczona na Białorusi i wiele aspektów
  życia można odebrać jako opozycyjne. Na przykład mówienie w języku
  białoruskim – to już jest działalność opozycyjna i możesz dostać za to
  pałą.

• Niedawno w jednej rozmowie wspominałeś, że nie macie tak
  silnego oparcia w białoruskich studentach. A przecież zwykle to jest
  właśnie warstwa najbardziej świadoma, najbardziej łaknąca zmian.

  Wyrosło pokolenie tych, którzy nie mają wspomnień z czasów wolności.

  I wasi studenci to jest właśnie to pokolenie?

  Tak. Poza tym oni widzą jak my jesteśmy szykanowani, widzą jak
  jesteśmy traktowani. Patrzą na nas jak na idealistów, którzy nie
  odnaleźli się w tym życiu i już się nigdy nie odnajdą. Dla nich
  jesteśmy przegrani.

  Jak się jest lojalnym wobec reżymu, to jest
  gwarancja, że dostanie się lepszą pracę. Dla człowieka, który
  przyjechał z prowincji, jest to bardzo ważne. A my z kolei nie możemy
  im nic obiecać.

• Trzeba też pamiętać, że nie mamy niezależnych mediów, że nie możemy w
  szkołach uczyć dzieciaków prawdziwej historii. A ludzie zapominają. O
  tym, że flaga narodowa jest biało-czerwono-biała. Że godłem Białorusi
  jest Pogoń.