Zaskakująca okazuje się konfrontacja polskich i białoruskich informacji o pieśni "Bogurodzica".

Polska Wikipedia:
"Bogurodzica" to średniowieczna, najstarsza polska pieśń religijna i najstarszy polski tekst poetycki. Tradycja przypisywała jej autorstwo św. Wojciechowi, dziś przyjmuje się, że powstała prawdopodobnie w połowie XIII wieku. Pierwsze zapisy pochodzą z 1407, 1408 lub 1409 roku (różne źródła inaczej podają).


Bogurodzica była pieśnią bojową polskiego rycerstwa pod Grunwaldem, co opisuje Jan Długosz, oraz w bitwie pod Warną. Była także odśpiewana podczas koronacji Władysława Warneńczyka.

W Bogurodzicy znajdują się liczne archaizmy. Niektóre z nich były przestarzałe już w XV wieku.

Białoruska Wikipedia:
"Baharodzica" – hymn państwowy Wielkiego Księstwa Litewskiego od XIV do XVIII wieku. Od XV wieku nazywany również "Pieśnią Ojczyzny" i uważany już za starodawny. Śpiewany przy koronacjach, ceremoniach dworskich i innych uroczystościach, przez wojska przed bitwami, przy wystawianiu relikwii i na pogrzebach osobistości państwowych.


Nawet wedle swojej nazwy – jest to hymn prawosławny. "Bogurodzicę" kojarzy się raczej z hymnem niż z modlitwą, na podstawie układu wierszowanego tekstu i melodii, bliskiej ludowej.

Na sztandarze Wielkiego Księstwa Litewskiego z jednej strony znajdował się wizerunek Pogoni, a z drugiej – wizerunek Bogurodzicy. Ponieważ od XIII wieku wizerunek Bogurodzicy był herbem Księstwa Połockiego, możliwe jest, że Wielkie Księstwo Litewskie zapożyczyło ten herb wraz z hymnem "Bogurodzicy" od Połocka.

Na podstawie badań językowych można w przybliżeniu określić czas powstania hymnu – połowa XIV wieku, jednak użyte w tekście starobiałoruskie archaizmy przemawiają za uznaniem tego utworu za dzieło XII-XIII wieku, a nawet XI wieku. "Bogurodzica" odznacza się oryginalną strukturą, nie mającą analogii w literaturze greckiej, łacińskiej, czeskiej i niemieckiej.

Jan Długosz w swojej kronice podaje, że na początku bitwy pod Grunwaldem wojska Wielkiego Księstwa Litewskiego odśpiewały Bogurodzicę, po czym potrządając włóczniami ruszyły na wroga.

W końcu XIV wieku "Bogurodzica" razem z Jagiełłą i jego otoczeniem trafiła do Polski. W XV wieku hymn był już szeroko znany w Polsce i stał się wojskowym i państwowym hymnem Królestwa Polskiego. Niektórzy badacze sądzą, że "Bogurodzica" była hymnem koronacyjnym Jagiellonów. Później tekst "Bogurodzicy" został spolonizowany i dopełniony refrenem. Obecnie w Polsce jest uważany za polską pieśń średniowieczną.